Yaldo: Het verhaal van proberen, falen en leren
- Jordy Callens
- 20 mrt
- 3 minuten om te lezen
Mijn droom is altijd geweest om zelf iets op te bouwen. Vier jaar geleden – toen ik nog maar zeventien was – zette ik mijn eerste stappen in de ondernemerswereld met mijn start-up Yaldo.
Het idee? Een platform waarop je unieke thuisbelevenissen kon boeken. In plaats van de zoveelste Netflix-avond kon je een wijnproeverij, een sushiworkshop of zelfs een in-house escape room beleven, begeleid door een host. En als je zelf een tof idee had, kon je het aanbieden als ‘belevenismaker’. In mijn hoofd werd Yaldo de next big thing. In de realiteit… een gigantisch fiasco.
Dream big, fail bigger
Ik had grootse dromen met Yaldo. We zouden de wereld veroveren als de allereerste aanbieder van unieke thuisbelevenissen. We hadden onze eigen visie. Al konden we deze niet waarmaken.
Het platform moest een app zijn: Vanaf het begin stond het voor mij vast dat Yaldo geen simpel online platform mocht zijn. Het móést een app worden. Een website vond ik niet goed genoeg. “Dan staat Yaldo niet op iedereen hun gsm,” dacht ik. Maar een app betekende dat we voor zowel iOS als Android moesten ontwikkelen, dat mensen eerst iets moesten downloaden voor ze een ervaring konden boeken, dat er veel meer bugs en technische issues konden opduiken, en dat onze MVP telkens met maanden werd uitgesteld. Achteraf gezien was dit de eerste grote fout. Een simpel platform of zelfs een no-code oplossing had al ruimschoots volstaan.
De app moest klaar zijn voor het valideren:
Daarnaast dacht ik dat de app klaar moest zijn voor we konden valideren. Ik wilde een afgewerkt product tonen aan de gebruikers zodat ze konden zien wat Yaldo was. Maar dat was compleet fout. Ik had gewoon een basisversie kunnen lanceren of zelfs met een simpele landingspagina kunnen testen of er interesse was. Door eerst alles te willen uitwerken, liet ik geen ruimte voor feedback en bepaalde ik het eindproduct helemaal zelf, terwijl het uiteindelijk de klant is die het moet gebruiken.
Als het team groot was, dan zou het wel goed komen:
Een ander denkfout was dat een groot team de oplossing zou zijn. Ik haalde steeds meer mensen aan boord, met de hoop dat het project daardoor sneller zou vorderen. Maar hoe groter het team, hoe moeilijker de communicatie werd. Er waren te veel ideeën en te weinig focus. Niemand kon er fulltime aan werken en dat zorgde ervoor dat alles traag bleef gaan. Wat ik had moeten doen, was starten met een klein, wendbaar en gemotiveerd team. Een team dat groots durft dromen, maar ook realistisch blijft.
The aftermath
Ik heb geluk gehad. Er waren geen financiële risico's verbonden aan Yaldo, maar wel tijd. Tijd die ik kwijt ben, zou je denken. Drie jaar lang, om dan hete lucht te presenteren. Neen!
Deze drie jaren heb ik zo veel bijgeleerd over ondernemen en innovatie. Ik heb ervaringen kunnen op doen. Ik ben op mijn bek kunnen gaan, ik heb kunnen leren uit mijn "fouten", en ik deel deze lessen graag met anderen.
Later, wanneer ik (misschien) bij jullie werk als innovatiemanager, ga ik nog meer op mijn bek gaan. Dat is goed! Want dat betekent dat ik durf te falen en durf te leren uit mijn falen. Dat betekent dat ik nog meer ervaringen ga opdoen die mij nog sterker maken als innovator.
Dus… hebben jullie een voorraad pleisters en Dafalgan klaarstaan? Want dan moeten we dringend een eerste sollicitatie doen.
